Siostry Fox i kontakt z duchami

Od lewej: Margaret, Kate i Leah.

Siostry Margaret i Kate Fox mieszkały wraz z rodzicami w drewnianym domu w Hydesville w stanie Nowy Jork. Od kiedy rodzina Foxów  wprowadziła się do tego budynku pod koniec 1847 roku, straszne historie o duchach stały się dla niej rzeczywistością – rodzina była często nękana odgłosami o niewiadomym pochodzeniu. W marcu 1848 roku dziwne dźwięki, takie jak stuki i łomotanie, nasiliły się.

                31 marca Kate zwróciła się do niewidzialnej istoty z prośbą o porozumiewanie się z nią za pomocą ustalonego kodu. I tak stuki, odpowiadające poszczególnym literom alfabetu, zaczęły układać się w sensowną treść przekazu. Dzięki temu siostry Fox dowiedziały się, że duch był za życia domokrążcą o nazwisku Charles B. Rosma, został zamordowany i pochowany w piwnicy ich domu.

               Wkrótce Margaret i Kate przeniosły się do pobliskiego Rochester i zamieszkały ze swoją starszą siostrą Leah, jednak duch podążył za nimi. Nadal porozumiewał się z siostrami wystukiwanym kodem. Małżeństwo Post (przyjaciele Foxów) przekonało się co do prawdziwości zjawisk i wraz z grupą innych kwarków utworzyło pierwsze na świecie towarzystwo spirytualistyczne.

                Siostry Fox zaczęły publicznie demonstrować swoje umiejętności nawiązywania kontaktu z duchami. Początkowe te seanse miały charakter typowo rozrywkowy, jednak stopniowo nabierały cech kultu religijnego i zaczęły przyciągać zamożniejszą publiczność. Podczas seansów sióstr Fox poruszały się stoliki, można było usłyszeć stukanie, dochodziło do materializowania się różnego rodzaju przedmiotów, pojawiały się również duchy.

Margaret i Kate znalazły wielu naśladowców, którzy tak jak i one, zaczęli występować publicznie.

Gdy siostry Fox wyszły za mąż, nawróciły się na katolicyzm, co spowodowało zaprzestanie organizowania seansów spirytystycznych. Aczkolwiek po śmierci mężów obie powróciły do dawnego zajęcia. Wkrótce bogactwo i rozgłos stały się przyczyną alkoholizmu Kate i Margaret. Przez problemy z alkoholem seansy zaczęły odbywać się nieregularnie, a siostrom coraz częściej zarzucano oszustwo.

Skuszone dużą sumą pieniędzy przez redaktora nowojorskiej gazety obiecały wyjawić tajemnicę seansów. I tak 21 października 1888 roku Margaret zdradziła, że stuki, które miały pochodzić od duchów, były dźwiękami uzyskiwanymi przez odpowiednie poruszanie palcami stóp. Nie przekonało to jednak wszystkich spirytystów, którzy twierdzili, że wyjaśnienie jest zbyt proste i nie tłumaczy wszystkich zjawisk. Mimo że w późniejszym czasie Margaret odwołała swoje oświadczenie, coraz więcej osób odnosiło się sióstr Fox sceptycznie.

Odrzucone przez spirytualistów jako zdrajczynie ich ruchu zmarły w biedzie i zostały pochowane w zbiorowych mogiłach dla nędzarzy.

W 1905 roku, a więc już po śmierci Kate i Margaret, w nawiedzonym domu Foxów odkryto zamurowany w ścianie piwnicy ludzki szkielet, co zdaniem spirytualistów stanowiło potwierdzenie zdolności sióstr. Tymczasem krytycy byli przekonani, że i tym razem chodziło o oszustwo.

W żadnych dokumentach nie znaleziono wzmianki o mężczyźnie, za którego podawał się duch. 

Źródło zdjęcia: smithsonianmag.com