Kara tysiąca cięć

                Lingchi, czyli kara tysiąca cięć, to forma tortury i egzekucji, stosowana w Chinach od 900 roku aż do roku 1905, kiedy to została zakazana. W tej formie egzekucji przywiązywano skazanego do pala i odcinano nożem fragmenty jego ciała, aż do śmierci skazańca; tortura mogła trwać nawet cały dzień.

            Kara ta zarezerwowana była dla ciężkich przestępstw, takich jak zdrada stanu, masowe morderstwo czy zabójstwo rodziców; stosowano ją również w przypadku mężczyzn, którzy obcięli sobie warkoczyk, będący symbolem oddania cesarzowi. Zwykle egzekucję wykonywano publicznie.

            Tortura zwykle składała się z zadawania cięć na rękach, nogach oraz klatce piersiowej, następnie odcinano członki, by potem odciąć skazanemu głowę lub ugodzić go w serce. Jednak, jeśli zbrodnia nie należała do najcięższych lub kat był miłosierny, pierwszym ruchem było podcięcie gardła, co skutkowało natychmiastową śmiercią.

            Kara ta miała trzy cele:

- publiczne poniżenie;

- długą i męczącą śmierć;

- tortura również po śmierci (według konfucjańskiej zasady człowiek pocięty na kawałki nie może zaznać pokoju po śmierci).

            Termin lingchi pierwszy raz pojawił się w klasycznym tekście filozoficznym Xunzi, we fragmencie, który opisywał trudności podróży karetą w górskim terenie. Później termin ten używany był do określenia przeciągającej się agonii osoby, która była zabijana.

            

           

Polub nasz Fanpage i nie przegap żadnej ciekawej informacji!

Źródło: en.wikipedia.org